Een mooi woord. Mensen zien het als iets positiefs. Iemand die je kunt vertrouwen heeft een streepje voor. Je doet het bijna automatisch. Sommige beroepen hebben ook een aanzien van vertrouwen. Ouderen genieten het ook in hoge mate.

Maar voorzichtigheid is geboden. Er zijn mensen en partijen die hier geheel op leven. Maar staan die mensen en instanties ook voor wat ze vertellen. Voegen ze wel de daad bij hun woorden. Of zijn het mooie verhalen.

Verhalen die je graag wilt geloven maar toch niet de werkelijkheid weergeven. Dat vergt wel kennis over de zaken waarover gepraat wordt. Daarvoor moet je wel wat moeite doen. Bijvoorbeeld de mening van iemand of meerdere anderen te vragen.  Het liefst experts. Er mag best wel even kritisch nagedacht worden. Alsof je leven ervan afhangt.

De gedachte van het komt wel goed en het valt allemaal wel mee wordt vaak uitgesproken door politici en bestuurders. Ze komen ook vaak met beloften. En daarna weer excuses. Ze spelen vaak spelletjes over de rug van de burger.

Als de pers er achter komt dat het toch weer niet goed gegaan is volgt er weer een politiek debat. Ja dan pas. Met alle mogelijke nadelen voor hen van dien. Het is niet voor niets dat de overheid met een campagne voor fake news komt. Dat is namelijk wel handig als je het zelf verspreid.

Geloofwaardigheid is een kostbaar iets voor hun en dan zijn vele middelen geoorloofd. De media gebruikt en misbruikt het nieuws ook. Het is voor hun een businessmodel natuurlijk. Slecht nieuws verkoopt nu eenmaal beter. Hun financien zijn niet alleen afhankelijk van reclame spotjes. Er is meer dan dat. Rijke en invloedrijke partijen maken in de media gebruik van hun middelen. Echte onafhankelijkheid is een schaars goed.

Een kritische , scherpe , betrokken en vrije geest is cruciaal. Dan pas zie je echt wat er aan de hand is.