Een nieuw begin en de (europese) verkiezingen.

Er zijn weer verkiezingen. Europese verkiezingen. Verkiezingen vinden meestal plaats in een democratie. Maar wat een democratie nu echt inhoud is de meeste mensen niet duidelijk. Hoe de huidige democratie werkt ook niet. Is het wel democratisch eigenlijk.

Er zijn op hoofdlijnen twee noodzakelijke stromen binnen een democratie. Een vertegenwoordigende en maatschappelijke. Ze zijn beiden noodzakelijk en zouden in balans moeten zijn.

De vertegenwoordigende democratie is door de burger gekozen en de representanten zijn de volksvertegenwoordigers. Zij zouden door het bedrijven van politiek voor een betere gemeente , provincie , land , Europa of wereld moeten zorgen.

De maatschappelijke democratie wordt als het goed is bedreven door de burgers. Op dit moment gaat dat dus niet zo goed. Burgers moeten de maatschappij kritisch volgen. Hun geluid laten horen. Zich organiseren. Discussie met de vertegenwoordigers aangaan. In een goede democratie geven de volksvertegenwoordigers hier ook ruimte voor. In tijd en mogelijkheden. Passen ook hun meningen en beleid aan als in een open eerlijk debat dingen duidelijk zijn.

De gele hesjes kun je als een wake up call zien voor het kritische geluid. Maar de vertegenwoordigende democratie heeft zichzelf al getransformeerd naar een partijstelsel met probleemoplossende bestuurders. Er is een gebrek aan openheid , transparantie en directe inspraak.  Ze hebben zelfs de experts al buitenspel gezet. Terwijl die hoognodig zijn om met echte en werkende oplossingen te komen en uit te voeren.

Het wordt tijd dat de vertegenwoordigende democratie weer terug gaat naar waar ze thuis horen. Politiek bedrijven , een visie ontwikkelen en door in gesprek te gaan met de maatschappij en de wereld.  Transparant en eerlijk zijn. Het partijstelsel aan de kant zetten is een idee. De eerste kamer vervangen door een burgerraad. De Raad van State meer glorie geven. Het besturen overlaten aan adequate en goede bestuurders. Ministers niet meer uit de politiek halen maar aan experts toevertrouwen.

Kom even weer terug op de titel. Een nieuw begin. Dit duidt op dingen ter discussie stellen. Veranderingen durven aan te brengen. Luisteren naar iedereen en het debat aangaan. En dat telkens weer. Steeds weer een kans bieden op een nieuw begin. Doen we dat niet dan is de democratie aan het verworden tot een lege huls waar vrijheid een illusie is. Als dat gebeurt dan hebben wij nog een recht , het recht van burgerlijke ongehoorzaamheid , waardoor we kunnen protesteren.  Zaken kunnen stil leggen. Zelfs een revolutie tot stand kunnen brengen.  De geschiedenis leert dat het soms ook nodig is. Laten we het zover komen?

We moeten weer vernieuwen. Op zoek naar waar we heen willen. Onze idealen. Hoe kunnen we de wereld echt beter maken. Dat mis ik in de huidige politiek. Ook in de Europese verkiezingen. Ze praten over issues maar leggen de achterliggende problemen niet op tafel.  Ook de structuur om daadwerkelijk invloed te kunnen uitoefenen wordt niet echt belicht. Bang voor hun macht en posities wellicht. Je gezag verlies je op die manier wel.

De Europese Unie is namelijk niet zo democratisch. En ook niet transparant. De Europese Raad is namelijk de enige die een wetsvoorstel kan doen. Het Parlement , die nu gekozen gaat worden , kan alleen maar ja of nee zeggen of amenderen. De Europese Raad , bestaande uit de premiers en of vakministers , kunnen om het parlement heen. Zie bijvoorbeeld de Turkije – en Libie Deal. Geen mooi voorbeeld van democratie maar wel gemaakte deals waarbij de mensenrechten geschonden worden. In een waarlijke rechtstaat zou dit veroordeeld worden. Een gerechtshof zou hen tot de orde hebben geroepen maar binnen Europa is dat nog niet gebeurd. Zijn de rechterlijke instituties “kaltgestelt” door hen. Binnen de Raad is er ook nog een veto stem voor de deelnemende landen . Een meerderheid kan dus door een minderheid geblokkeerd worden. Voordat we Europa verder gaan verenigen en macht gaan geven moet daar nog heel wat gebeuren.

Tot die tijd moeten we dusdanig zelfstandig blijven zodat we ook makkelijk kunnen zeggen. Nee , wij kunnen daarin niet meegaan. Ja , wel het debat aangaan. Dat moeten we altijd doen. In de gemeente , provincie , het land , Europe en de Verenigde Naties. Amor Mundi denk ik dan toch.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.