Wie is of zijn de multinational? Zijn dat de mensen die ervoor werken? Zijn het de investeerders? Wat doen ze eigenlijk? Voor wie komen ze in actie? Of moet ik zeggen voor wat.

Ze werken volgens het neo-liberale mantra van zoveel mogelijk geld binnen halen tegen de laagste kosten en alle middelen zijn toegestaan. Dat is hun filosofie , mantra en gevangenis.

Ze hebben mensen in hun kantoren aan het werk om uit te vogelen hoe ze dat het beste kunnen bereiken. De gedachte van een bruikbaar product tegen een eerlijke prijs en eerlijke winst en zo weinig mogelijk schade berokkenen aan de omgeving is een denkwijze waar ze zover mogelijk om heen lopen. Ze lokken de slimste heren en vrouwen die er te vinden zijn met veel geld , luxe en zekerheid om op spitsvondige manieren consumptie gedrag te be-invloeden.

Ze wekken ook de indruk dat er zonder subsidies geen kansen zijn op nieuwe productontwikkeling en zaken te veranderen. Ze laten de overheden , landelijk en internationaal , subsidie stromen creëren en (steun) fondsen in stelling brengen. Allemaal financiële middelen waar ze van profiteren en soms volledig van leven. Die financiële middelen zijn betaald door de belasting betaler en dus voornamelijk de hardwerkende burger.

De multinational betaald geen belasting. Ze hebben een locatie in Amsterdam Zuid. Maar dat is gewoon een belasting vrijhaven zoals er vele zijn. Zoals Cook Islands , St. Kitts & Nevis , Singapore , Seychellen , Vanuatu en meer. Allemaal landjes die onder het motto beter een fooi dan niets toch nog wat aan gelden kunnen binnen schrapen. Maar het overgrote deel blijft lekker in de portefeuille van de Multinational en andere handige schurken.

Het leuke is : het is ook nog allemaal legaal. Er mogen gelden weggesluisd worden. Het is allemaal volgens de wet en de regels. Dat wil nog niet zeggen dat het eerlijk is. Maar dat is voor de Multinational ergens aan de andere kant van de horizon. En de politici laten het daar ook want het is de ruif waar zij mede uit eten en hun bestaan eigenlijk op laten draai. Noem maar eens een ex politicus die niet is toegetreden tot de stam van de Multinational. Ze creëren zo hun eigen bestaanszekerheid. Maar het kan en moet ook anders.

In een eerder stuk heb ik geschreven dat de politiek de laatste barricade is tussen de multinational en de burger. Die barricade is min of meer aan het oplossen zal ik maar zeggen. Partijen zijn afhankelijk van funding. En dat wordt ook steeds meer en meer duidelijker. Fantastische publiciteits en reclame campagnes zijn niet mogelijk zonder sponsoring van kapitaal. Eerlijkheid is vaak ver te vinden. Belangen , vaak eigen belang , is alom aanwezig.

Een rechtstreekse benadering om de multinational aan te spreken op zijn verantwoordelijkheid is een mogelijkheid. Laat ze een bijdrage leveren aan een fonds , via bijvoorbeeld UBI-Vault , die ten goede komt aan alle burgers via een basisuitkering en hun daarvoor een keurmerk geven waardoor de burger weet welke multinational het ook met hen goed voorheeft. Het zou kunnen gaan werken. Maar of we daarmee de huidige cultuur binnen de multinational een halt toe kunnen roepen betwijfel ik.

Een cultuur verandering is veel lastiger als we denken. Hebzucht is bijvoorbeeld nog ouder dan de toren van Babylon. Een van de redenen voor hebzucht is schaarste. Laat dat nou net iets zijn wat in de huidige tijd van overvloed (kunstmatig) gecreëerd wordt. Vroeger was er daadwerkelijk schaarste. Dat had vaak met de seizoenen en weersomstandigheden te maken.

Maar de tijd van echte schaarste is al lang achter ons. Er is eten in overvloed. Kijk maar naar obesitas. Het is een van de ergste problemen voor onze gezondheid in de 21e eeuw. Er is genoeg. Het probleem is een eerlijke verdeling. Dat betekend dat we allemaal , mensen en bedrijven , een betere balans moeten vinden tussen het groepsbelang en het individuele belang. Wat dat betreft kunnen we nog veel leren van de Oosterse cultuur.

Daar is de basis in hun leven hun familie , of groep , waarin ze thuis horen. Ze kunnen niet excelleren als er geen steun en samenhorigheid is. Als er tegenvallers zijn hoeven ze hun problemen niet alleen op te lossen. Er wordt voor elkaar gezorgd. Als je excelleert is er ook dankbaarheid en wederkerigheid. Je geeft ook terug. Helpt elkaar. Je laat elkaar niet in de steek.

In de Westerse cultuur , mede geholpen door het christelijke gedachtengoed en het neo liberale denken , is de illusie ontstaan dat het individu , en zijn succesvolle bedrijf , alles aan zichzelf heeft te danken. Er is geen reden om te delen en dankbaarheid te tonen. Wel geef je de illusie dat je geeft om de samenleving. Maar dat is een dun laagje chroom die je laat zien om je markt en vriendschappen in stand te houden. Om je nog verder te kunnen verrijken.

Dat is de noot die gekraakt moet worden. Het gaat namelijk om eerlijk delen tegen een redelijke prijs en niet uit winst bejag.

Mijn gedachte is dat de multinationals niet uit zich zelf die noot gaan kraken. En hun creaties op een eerlijke manier gaan delen. Daar hebben ze de hulp van de burger bij nodig. Een burger die kritisch nadenkt en zegt. Overheid wij hebben recht op een eerlijke verdeling van de welvaart. Bestaanszekerheid ,in de vorm van een basisinkomen , is een mensenrecht die ons gegeven zou moeten zijn. Haal dan ook op een eerlijke manier belasting op bij die multinationals.

Dan heb je wel een overheid voor nodig die zegt: nu gaan jullie belasting betalen en anders is daar het gat van de deur uit. We zijn niet afhankelijk van hen. Wat zij produceren kunnen anderen ook en op een eerlijke manier. Dan geven we anderen de ruimte.

Nu nog een volksvertegenwoordiging die dat gaat uitvoeren. The Social Human Movement wil dat graag voor jullie doen. Maar dan hebben ze wel jullie steun en stem nodig.