De beschouwingen zijn weer bezig. Prinsjesdag is weer geweest. De politieke partijen laten hun visie weten voor de toekomst. Ze zijn zich weer aan het voorsorteren op de nieuwe verkiezing. Veel partijen schuiven het neo-liberalisme aan de kant. Ze hebben het in de laatste regering wel hun zegen gegeven. Dat maakt ons toch ietwat achterdochtig.

Hun visie op de toekomst is toch dat iedereen op een of andere manier weer aan het werkt moet. Dat is op zich een mooi streven. Er zijn door Corona vrijwel gehele sectoren verdwenen. Of ze gaan verdwijnen. Mooie sectoren. De sectoren die het leven leuk maken. Muziek , optredens en veel cultuur. Zaken waar mensen veel plezier aan ontlenen.

Zij moeten zich maar laten omscholen naar werk waar wel veel behoefte aan is. Zoals in de zorg , verpleging en onderwijs. In de bouwsector ook. Werk waar veelal het personeel is weggelopen vanwege de slechte betaling , hoge werkdruk , veel belemmeringen door regels en door het feit dat er geen echte verbinding aangegaan mag worden. De economie staat daar centraal en niet de mens. Managers bepalen tegen een ruime vergoeding wat er moet gebeuren. Dat is geen verstandige oplossing.

Gaat Corona er nu voor zorgen dat er veel mensen voor de laatste sectoren gaan kiezen. Wellicht maar voor hoe lang. Er zijn in die sectoren al veel mensen weggelopen. Komen ze min of meer verplicht terug omdat er niet veel anders meer is. Je merkt nu al in de beschouwingen en debatten dat een eerlijk en redelijk salaris nog ver weg is. De slavernij , zoals ik in de header al vermelde , lijkt op deze manier weer door te kunnen gaan. Misschien is dat ook een leuk (bijkomend) gevolg van Corona. Never Waist A Good Crisis.

In plaats van als volksvertegenwoordiger aan de burger te denken. De mensen centraal te stellen. Wat zij willen. Nee , ze schieten ze al weer vrij snel in de reflex van Money Rules. Bewust? Denk het wel. Het kan echter allemaal zoveel beter. Jammer.