We zijn allemaal jokers in het aangezicht van de eenzaamheid.

Een mooi gezicht van schone schijn. Akkoord gaan met het beeld wat als goed geschetst wordt , wat de media wil en wat de overheid als normaal beschouwd. Iets wat als gelukkig wordt beschouwd.

Zijn we gelukkig? Wat is dat eigenlijk? Het hebben van een leuke relatie? Waarin wat we leuk vinden comprimenteren omdat we niet altijd alleen willen zijn. Ook weleens intimiteit willen ervaren. Zonder er voor te betalen. De illusie van de ander ervaren dat ze lief kunnen hebben en hun ego opzij kunnen schuiven.+

Je hebt de schoonheid van een fotomodel? De zwaartekracht wint altijd. Je bent heel intelligent? Ook daar weet de tijd raad mee.

Het is allemaal tijdelijkheid. Het leven is tijdelijk. Maar liefde is nog vluchtiger. Het dient eigenlijk alleen maar het verdrijven van de eenzaamheid.

Een gelukkig huwelijk. Jezus heeft het niet meegemaakt. Maar het Christelijke geloof predikt het als een geluk voor de rest van je leven. Hoe naïef kun je zijn.

Het is allemaal een illusie. Maar kijk bijvoorbeeld op Tinder en iedereen is er na slecht verlopen relaties toch weer naar op zoek. Denk je nu echt dat die droom eigenlijk geen nachtmerrie is. Voortschrijdend inzicht is ook ver te zoeken.

Waar gaat het nu echt om? Is er al iemand die dat antwoord gevonden heeft? Gaat hij of zij ons uit ons lijden verlossen? Verbinding? Is dat niet gewoon een verwrongen acceptatie van een illusie? Eenzaamheid zal er altijd blijven. Er is niemand die ons echt begrijpt. Dat is een lijden die we allemaal moeten ondergaan. De singles maar ook allen in een relatie.

Wat is de oplossing? Problemen delen? Intimiteit? Betaalde intimiteit? Eindeloos seks bedrijven? Het is allemaal een leuke pleister van verlichting op de wonde. Prima ook , maar niet de echte oplossing. Berusting , kalmte en sterkte in eenzaamheid en zelfliefde is het enige wat ik kan bedenken. Maar jij denkt er misschien anders over? Dat is ook prima. Deel het met ons en misschien worden we allemaal wakker in een warm bed.

Het leven in een mooie illusie is ook altijd beter dan in de harde werkelijkheid. Dat kunnen de meesten niet verdragen. Daarom wordt de waarheid ook zo vaak verdraaid. Maar is het onrustige leven wel te prefereren boven de eeuwige rust?

Dat is een vraag die gesteld zou moeten worden. Misschien zou jij daar ook eens over moeten nadenken. Is je leven eigenlijk wel de moeite waard? Ben benieuwd naar jou antwoord.