En we waren allemaal partizanen. Strijders voor een eerlijk en vrij bestaan. Niet voor onszelf. Voor onze naasten. Voor alle mensen.

One morning I got up. And I found the invader.

De invader is er al veel langer. Het is langzaam begonnen. Als een virus heeft egoïsme geleidt naar hebzucht en macht. Verrijking ten koste van de anderen. De ziekte van het Neo-liberalisme neemt steeds extremere proporties aan.

Oh , partisan , take me along. Because I feel ready to die.

Er zijn steeds meer mensen die in de problemen worden gebracht. Toeslagen zijn een voorbeeld in Nederland. Maar wereldwijd worden mensen uitgebuit en in hun bestaanszekerheid bedreigd. Armoede en honger is nog steeds en toenemend een probleem. Alhoewel er meer geld op de wereld is dan ooit.

And if I die as a partisan. You have to bury me.

Geld dat bijna geheel in top van de Pyramide wordt gehouden. Kruimels vallen naar beneden. Maar beneden is er niet veel te vinden. Tenzij je meegaat met het systeem. Ga je vechten als een partizaan tegen het systeem dan ben je bijna zeker gedoemd om ten onder te gaan. Je wordt “begraven” en “monddood” gemaakt. Je ”leven” is voorbij.

Bury me up there on the mountain. Under the shadow of a beautiful flower.

Maar het is juist om te vechten en sterven voor het goede en eerlijke. Sterven is een natuurlijk proces en kan een goede voedingsbodem zijn voor mooie dingen. Niet alleen een mooie bloem.

And the people who will pass by. Will tell me “Oh , what a beautiful flower”.

Kijk niet alleen naar de mooie bloem. Maar ook naar zijn wereld. Insecten kunnen niet zonder bloemen. Zoals mensen niet kunnen zonder een eerlijke en gezonde wereld.

This is the flower of the partisan. Who died for liberty.

Om die eerlijke en gezonde wereld zullen wij ons als mensen moeten verenigen en een strijd moeten voeren. Een strijd voor iedereen en een die het waard is om voor te sterven.

O bella ciao, bella ciao, bella ciao ciao ciao