De macht van eenzijdig leiderschap, lees monarchie, is door de parlementaire democratie vervangen. De belofte daarbij was dat de burger beter vertegenwoordigt zou worden en inspraak zou krijgen. In ieder geval haar belangen zouden meer gewicht krijgen en rechtvaardig behandeld worden.

Dat was de belofte. Maar is de belofte ook ingelost. In het begin hebben de volksvertegenwoordigers op redelijk veel vlakken redelijk veel voor de burger bereikt. Dat krijg je ook als een nieuw regime de macht krijgt. Ze moeten vertrouwen winnen en hun positie inbedden in het gedachten goed.

Hun positie van nieuwe adel is in het begin ook kwetsbaar. Burgers moeten verbeteringen ervaren. Oude rijkdom moet niet teveel geraakt worden. Daar zit een leer en ervaringscurve in. Een trial en error proces kun je het noemen.

Kunnen we als politieke partij onmisbaar gemaakt worden? Dat laten ze ons wel geloven. Kunnen we als politieke partij onze positie beschermen? Via hun structuren kunnen ze hun individuele posities veilig stellen en nog belangrijker hun “sponsoren” bedienen.

Het gezicht van eerlijkheid is verworden tot een masker. Er onder zit iets heel anders. Het gezicht van de slaaf. De slaaf van de Corporate States. Die hebben de structuur van de parlementaire democratie naar hun hand gezet. Zonder hun steun komt er geen politieke partij meer in de regering. Ook de leden worden geballoteerd.

Kijk maar eens goed naar die bewegingen. Dijkhof trekt zich terug. Afgeserveerd? De Jonge trekt zich terug na een nipte winst op Omtzigt. Is Omtzigt ingekapseld? Hoekstra gaat alsnog voor lijsttrekkerschap. Tot de orde geroepen? Kaag is de droom lijsttrekker en Rob maakt pas op de plaats. Allemaal doorzichtige bewegingen. En bottom up is er alleen doorstroming als de Corporate States hun zegen geven.

Bij alle partijen zijn er ondemocratische krachten in het spel door financiële steun te geven. Zonder hen is er geen campagne en dus ook geen stemmer. De beloftes die ze maken lijken leuk maar passen allemaal in het plaatje van de strategie gemaakt door die ondemocratische krachten. Er is dan ook geen democratie.

De leugen regeert en de media heeft zich ook al laten inpalmen door het groot kapitaal. De leugen wordt al tijden als waarheid gebracht alleen mooi omschreven en altijd aanpasbaar. Kortom een echte kleptocratie. Met als ongekroonde koning de heer Mark Rutte. De vraag is wanneer jullie het gaan zien. Of moeten onze kinderen er straks achter komen hoe dom wij waren en niets gedaan hebben.

Wat ga je nu doen? Afzijdig blijven? Je positie beschermen? Jij maakt het verschil. Of niet. De keuze is aan jou.