Reflecties.

Mijn laatste bijdrage was al bijna weer van een jaar geleden. Was de wereld weer rustig geworden? Niet echt. Corona liep op haar einde. Veel meer mensen als voorheen roerden zich op Social Media. LinkedIn , Twitter en meer. Allemaal mensen die wat te melden hadden. Leuke en minder leuke boodschappen. Steeds chaotischer lijkt het ook wel. Proberend volgers te krijgen. Influencer worden was de nieuwe roeping. Heb het ongelukkig genoeg ook zelf geprobeerd.

Ongelukkig? Ja. Boodschappen brengen die niet op waarde geschat worden is niet waar je altijd gelukkig van word. Als je dan eindelijk een heleboel volgers hebt word je vaak via censuur van het medium verbannen en kun je overnieuw beginnen. Het leuke is dat oude volgers je vaak niet proberen terug te vinden. Voor zover menselijke waarden en vriendschap daar.

Het maakt ook allemaal niet zoveel uit. Er word veel gezegd. Gepapagaaid is een beter word. Want echte betekenisvolle bijdragen zijn met een lichtje nauwelijks te vinden. En zelfs dan zijn de reacties zoals die van hun indoctrinatie of waar ze voor betaald krijgen. Er zijn hele legers aan trollen actief. Betaald en wel. Kortom ook hier worden belangen en agenda’s bevochten. Censuur is ook een wapen. Het is lastig om te zien wat klopt en niet klopt.

Alles is immers perceptie. Maar om een juist beeld te krijgen moet je niet te dicht op de bal zitten. Niet in ieder probleem duiken. Eerder naar alle problemen te kijken. In de tijd zien en zoeken naar een patroon.

Elk probleem is eerder een symptoom van een proces dan een op zichzelf staand iets. Vanuit dat perspectief kun je een beter beeld vormen. De veroorzaker vinden en van welke mechanismes het zich bediend.

We zijn op weg naar een technocratie. Dat is een structuur waarin de veroorzakers zich makkelijk kunnen verbergen. Het lijkt op een web met steeds nieuwe draden naar een kern die zelfverrijking en absolute macht als haar doel heeft. Ik hoef hier niet te noemen uit welke mensen deze kern uit bestaat. Ook hoef ik de namen niet te noemen die er bijna ten koste van alles bij willen horen. Die zijn bijna dagelijks in het nieuws. Kijk maar even goed.

Ze denken alleen maar aan geld en macht. Het ene kan niet zonder de andere. Eigenlijk zit daar de kern van het probleem. Geld. Het zorgt ervoor dat alle prachtige menselijke kwaliteiten verdampen daarbij prachtige witte wolken vormen en naar de horizon wegdrijven.

Bij de een is dat meer als de ander maar dat heeft met hun persoonlijke ontwikkeling te maken. Zij herinneren zich dat geld eigenlijk helemaal niet belangrijk is. We zouden het geld het beste kunnen afschaffen. Maar dan zie ik jullie al denken. Het lijkt ook een gigantische stap. Ik denk dat het wel mee valt.

We kunnen het geld ook geheel transparant maken. Je kunt dan zien waaruit de waarde van een product bestaat. Wie heeft er wat voor gekregen. Vind je het eerlijk en redelijk dan betaal je het en anders gewoon niet. Is het oneerlijk en belachelijk dan maak je die graai factor zichtbaar aan de wereld. Misschien een leuke gevangenis straf als hij het echt te bont maakt.

Het zou betekenen dat die neo liberale zelfverrijking aan de oppervlakte komt en zal verdwijnen. Je zult dan echt waarde moeten toevoegen. Bullshit kan niet meer verborgen worden. Gaat dit weerstand op roepen? Zeker. De systeemwereld is bijna volledige bullshit. Het is hun manier om rijk te worden. De leefwereld echter gaat hiermee naar een menselijke en eerlijke wereld toe. Zij zijn gelukkig met velen. Voor de mensen die niet weten wat de systeemwereld en leefwereld is kan ik de boeken van Gerard Sangers aanbevelen. De mening van… een uitkeringstrekker bijvoorbeeld.

In een democratische maatschappij is de leefwereld in de meerderheid en zouden zij hun belangen vertegenwoordigd moeten zien. De systeemwereld word dan beheerst en gecontroleerd. Maar in onze globale wereld hebben de bedrijven zich als eerste georganiseerd en daarbij de politieke vertegenwoordig gecontroleerd naar hun inzichten. Hun inzicht is dat een technocratie hun belangen beter behartigt. En dat is ook gewoon zo. Dat de leefwereld dan bestaat uit niet meer dan moderne slaven is een mooie uitkomst van een berekening. Ze willen hier zelfs graag gebruik van maken.

Op dit moment bevinden we ons in een tussenfase van democratie via technocratie naar technocatuur. Het is een weg die nog moeilijk om te buigen is. De democratische structuren zijn ook nooit echt democratisch geweest. Het is ons wel zo verkocht maar onze naïviteit heeft ons de verkeerde weg opgestuurd. Jammer maar niet onomkeerbaar. We kunnen nog een vuist maken maar dan moet de leefwereld zich wel gaan verenigen.

Dat kan niet bij de huidige politieke partijen. Die zijn al verweven in het foute. Het zal door de burgers zelf moeten gebeuren. Goed nadenken is daarbij belangrijk. Mijn ideeën hebben alleen maar waarde als jullie tot hetzelfde inzicht komen. Door zelf te observeren, na te denken en te luisteren naar je gevoel. Denken is ook niet het juiste woord. Herinneren is een beter woord. Gehangen sluiers moeten worden weggeschoven. Hoe? Luister naar de energie in gedachten en boodschappen. Daar zit de crux en het zal je naar een betere versie van jezelf brengen. Volg die weg.

Benieuwd naar mijn ideeën en gedachten? Hoe we de zaken kunnen veranderen? Laat een comment achter en ik kom bij je terug.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.