Het onderwijs.

Na de stakingen van de boeren en de bouwvakkers liet het onderwijs zich ook even gelden door een staking aan te kondigen en ook uit te voeren.

De overheid had een paar dagen eerder nog eenmalig bijna een half miljard euro toegezegd. Een leuke geste waar de bonden nog bijna mee akkoord gingen ook. Maar het probleem zit niet alleen in euro’s maar met name in de structuur van het onderwijs en hoe de overheid daar mee omgaat.

De overheid geeft al decennia te weinig ondersteuning. Dit heeft te maken met het neo-liberale gedachten goed. Meer afstand. Ze mogen het zelf regelen. Meer marktwerking. Hopend op meer efficiency. Het enigste wat ze hier mee bewerkstelligen is een overgaan van publiek onderwijs naar steeds meer privaat onderwijs. In en met die overgang kan veel geld verdiend worden.

Het is bijna bewust wat de politiek doet. Het kapitalisme zijn handen laten krijgen achter publieke taken die voor de burgers bedacht zijn om vrijheid en gelijkheid voor iedereen mogelijk te maken.

Even terug naar wat meer detail. De overheid is een voorstander van de lumpsum regeling en daardoor zijn onderwijsinstellingen veranderd in bedrijven. Met directeuren , besturen en managers. Ze mogen min of meer doen wat hun goed dunkt. Er wordt nog wel een beetje meegekeken. Maar vaker niet dan wel. De onderwijsinstellingen krijgen geld binnen en mogen daar mee doen wat ze willen. Een mooi gebouw. Prima er moet een goed onderdak zijn. Het geld wat de overheid geeft moet verstandig gebruikt worden en dus parkeren en beleggen we het ook nog.

Zo zijn er meer zaken die ervoor zorgen dat het geld niet bij de leraar en het lesmateriaal zelf terecht komt. Nu is de salariëring en de arbeidsvoorwaarden voor de leraren in het hoger onderwijs best wel behoorlijk goed te noemen. Dat zouden ze ook wel wat kunnen delen met de leraren in het basis onderwijs.

Een goede vraag voor de “controlerende” minister en zijn ambtenaren zou ook zijn hoeveel leraren er op de loonlijst staan en ook daadwerkelijk voor de klas staan. Mijn ervaring zegt dat daar heel confronterende cijfers uit komen.

Een leraar die niet voor de klas staat is geen leraar. Leraren zouden niet afhankelijk moeten zijn van een onderwijsinstelling maar van een door de overheid erkende en gewaardeerde kwalificering. Het salaris en hun directe budget zou door de overheid moeten worden voorzien. De onderwijsinstelling zou met de leraren op basis van gelijkwaardigheid moeten praten. Het indirecte budget en het gebouw zouden door de onderwijsinstellingen ingebracht moeten worden. Dit gaat ook steeds meer digitaal worden. Dus minder gebouwen maar meer digitale platvormen. Afhankelijk van welke kennis overgedragen moeten worden.

De overheid moet zijn publieke taak eens goed overdenken en een duidelijke visie maken over waar het om gaat in het onderwijs. Dat is mijns inziens kennisoverdracht op een objectieve manier door onafhankelijke leraren tegen een redelijke tot goede waardering en dito ondersteuning. De rest is ondergeschikt en dan moet je het ook zo inrichten.

Een nieuw begin en de (europese) verkiezingen.

Er zijn weer verkiezingen. Europese verkiezingen. Verkiezingen vinden meestal plaats in een democratie. Maar wat een democratie nu echt inhoud is de meeste mensen niet duidelijk. Hoe de huidige democratie werkt ook niet. Is het wel democratisch eigenlijk.

Er zijn op hoofdlijnen twee noodzakelijke stromen binnen een democratie. Een vertegenwoordigende en maatschappelijke. Ze zijn beiden noodzakelijk en zouden in balans moeten zijn.

De vertegenwoordigende democratie is door de burger gekozen en de representanten zijn de volksvertegenwoordigers. Zij zouden door het bedrijven van politiek voor een betere gemeente , provincie , land , Europa of wereld moeten zorgen.

De maatschappelijke democratie wordt als het goed is bedreven door de burgers. Op dit moment gaat dat dus niet zo goed. Burgers moeten de maatschappij kritisch volgen. Hun geluid laten horen. Zich organiseren. Discussie met de vertegenwoordigers aangaan. In een goede democratie geven de volksvertegenwoordigers hier ook ruimte voor. In tijd en mogelijkheden. Passen ook hun meningen en beleid aan als in een open eerlijk debat dingen duidelijk zijn.

De gele hesjes kun je als een wake up call zien voor het kritische geluid. Maar de vertegenwoordigende democratie heeft zichzelf al getransformeerd naar een partijstelsel met probleemoplossende bestuurders. Er is een gebrek aan openheid , transparantie en directe inspraak.  Ze hebben zelfs de experts al buitenspel gezet. Terwijl die hoognodig zijn om met echte en werkende oplossingen te komen en uit te voeren.

Het wordt tijd dat de vertegenwoordigende democratie weer terug gaat naar waar ze thuis horen. Politiek bedrijven , een visie ontwikkelen en door in gesprek te gaan met de maatschappij en de wereld.  Transparant en eerlijk zijn. Het partijstelsel aan de kant zetten is een idee. De eerste kamer vervangen door een burgerraad. De Raad van State meer glorie geven. Het besturen overlaten aan adequate en goede bestuurders. Ministers niet meer uit de politiek halen maar aan experts toevertrouwen.

Kom even weer terug op de titel. Een nieuw begin. Dit duidt op dingen ter discussie stellen. Veranderingen durven aan te brengen. Luisteren naar iedereen en het debat aangaan. En dat telkens weer. Steeds weer een kans bieden op een nieuw begin. Doen we dat niet dan is de democratie aan het verworden tot een lege huls waar vrijheid een illusie is. Als dat gebeurt dan hebben wij nog een recht , het recht van burgerlijke ongehoorzaamheid , waardoor we kunnen protesteren.  Zaken kunnen stil leggen. Zelfs een revolutie tot stand kunnen brengen.  De geschiedenis leert dat het soms ook nodig is. Laten we het zover komen?

We moeten weer vernieuwen. Op zoek naar waar we heen willen. Onze idealen. Hoe kunnen we de wereld echt beter maken. Dat mis ik in de huidige politiek. Ook in de Europese verkiezingen. Ze praten over issues maar leggen de achterliggende problemen niet op tafel.  Ook de structuur om daadwerkelijk invloed te kunnen uitoefenen wordt niet echt belicht. Bang voor hun macht en posities wellicht. Je gezag verlies je op die manier wel.

De Europese Unie is namelijk niet zo democratisch. En ook niet transparant. De Europese Raad is namelijk de enige die een wetsvoorstel kan doen. Het Parlement , die nu gekozen gaat worden , kan alleen maar ja of nee zeggen of amenderen. De Europese Raad , bestaande uit de premiers en of vakministers , kunnen om het parlement heen. Zie bijvoorbeeld de Turkije – en Libie Deal. Geen mooi voorbeeld van democratie maar wel gemaakte deals waarbij de mensenrechten geschonden worden. In een waarlijke rechtstaat zou dit veroordeeld worden. Een gerechtshof zou hen tot de orde hebben geroepen maar binnen Europa is dat nog niet gebeurd. Zijn de rechterlijke instituties “kaltgestelt” door hen. Binnen de Raad is er ook nog een veto stem voor de deelnemende landen . Een meerderheid kan dus door een minderheid geblokkeerd worden. Voordat we Europa verder gaan verenigen en macht gaan geven moet daar nog heel wat gebeuren.

Tot die tijd moeten we dusdanig zelfstandig blijven zodat we ook makkelijk kunnen zeggen. Nee , wij kunnen daarin niet meegaan. Ja , wel het debat aangaan. Dat moeten we altijd doen. In de gemeente , provincie , het land , Europe en de Verenigde Naties. Amor Mundi denk ik dan toch.

Zeg me dat het niet zo is. Zeg me dat het niet waar is.

Soms lees je een boek dat een aantal van je zeg maar illusies beroofd. Als een soort dief haalt het een sluier weg en laat je zien wie de echte schurken zijn. Waarheden gaan weer terug naar het rijk van de leugen. Maar als je iets te zeggen wilt hebben in de immigratie discussie een Must Read. Ook voor Geert  , Thierry , Mark , Klaas en cochorten.

Het boek heet Niemand Wil Ze Hebben geschreven door Linda Polman. Het gaat over Europa en zijn vluchtelingen.


Het is lastig om een en ander goed te plaatsen maar ik ga wel proberen een aantal zaken te duiden die mij opvielen. Ook aangeven waar wij de zaken moeten veranderen.

Het opvang probleem van vluchtelingen is niet van de laatste tijd. Menselijke waarden zijn niet zo belangrijk als we denken. Het UNHCR is een bedelaar bij de VN. Net als veel NGO’s. De VN stelt te altijd te weinig middelen beschikbaar. VN landen mogen dan ook nog specifieke eisen stellen. Regeringen en politici negeren in hun strijd tegen immigranten de mensenrechten en maken zichzelf daardoor medeschuldig aan schendingen van die recht en martelingen met ook nog de dood als gevolg. Menselijke waarden worden verkracht om politieke belangen te dienen. Gerechtigheid is hier noodzakelijk.

Zwaar , deprimerend , tranen trekkend , triest , ziekelijk , ongelofelijk en nog meer van die catastrofale woorden. Allemaal op zijn plaats. Onmenselijk durf ik zelfs niet meer te zeggen want kennelijk is dat onmenselijke een menselijke zaak. Maar wel een zware tekortkoming. Het is ook mensdom. Onmenselijk dom. Zelf het dierenrijk maakt er niet zo’n zooitje van.

De rol van de NGO’s is mij nog niet geheel duidelijk. Specifiek hebben NGO’s natuurlijk wel een omschreven doel en proberen ze via donaties , particuliere en van overheden , hun doel te realiseren. Maar de wijze waarop ze het doen en hoe ze gebruikt worden heeft nadelen.

Over hoe de NGO’s hulp verlenen heb ik  al eerder een stuk geschreven. Niet efficient en geen structurele visie zal ik maar zeggen. Ze proberen wel globaal een partij te vormen. Dat is beter als de tendens in de politieke partijen in de vele natiestaten. Zij zien nog niet in , of willen het niet , dat de multinationals en het grote geld allang globaal opereren. Dat kun je dus niet lokaal reguleren en controleren. 

Een gezamenlijk Europa of nog beter een gezamenlijke wereld zou dit beter kunnen doen. De VN is een organisatie die deze rol zou moeten spelen. Er is daar veel goede wil maar de structuur en de steun die de VN landen geven , of juist niet  , zorgt er voor dat ze niet echt in staat zijn om de wereld echt te verbeteren.

Het lijkt wel of de verschillende VN landen net als veel mensen een ego hebben. Dat ego is namelijk een groot obstakel. Net alsof de Alpha leider alles op basis van macht kan regelen. Kijk je goed terug in de geschiedenis dan weet je dat dat niet werkt. Stap over die schaduw heen. Wil je de welvaart koesteren dan moet je het of delen of bereid zijn grenzen te verdedigen en mensen in kampen te stoppen of doden. De laatste optie is het populairst. De mensen stemmen rechts en populistisch en kopen hun geweten af met een donatie naar een goed doel.

Zo zie je maar weer dat hypocrisie en ego goede vrienden zijn. Maar voor de mensheid en wereld niet.

Het Jesus Principe

Twee jaar geleden zat ik een trein van St.Petersburg naar Moskou. Ik raakte in gesprek met een tweetal Russische dames. Ja ik was toen al druk bezig met de beweging die op de website te vinden is. Een van de dames sprak haar gedachte uit dat er oorlog uit zou breken. Ook dat de eerste bom op Rusland zou vallen. De vraag was alleen wanneer.

Het idee van haar was gevorm in de besloten beeldvorming van Rusland en de Russische media. Deze media geeft in de Westerse wereld ook een heel verkeerd beeld van Rusland. Het lijkt wel of de media zijn taak om de mensen te informeren op een eerlijke , rustige en perspectief zettende manier verloren heeft.

De media heeft zijn onpartijdige , zelf nadenkende plicht verkocht aan de commerciele zijde van het neo-liberale denken en handelen. Kijk en leescijfers zijn bepalend. Dus ook sensatie en slecht nieuws uitvergrotend. Het is ook niet alleen meer om de reclame erom heen te verkopen. Maar ook partijen die hun steunen in hun bestaan een wederdienst bewijzen.

Het lijkt er soms zelfs op dat ze fake news als echt zien en zelfs de wereld ingooien. Informatie vervuiling denk ik. Er zijn veel mensen die afhaken. Ze weten ook niet meer wat de echte mensen denken. Maar opinie peilingen begrijpen ze heel goed en daar passen ze hun tactiek op aan. Standvastigheid en visie worden dan zomaar doorgestreept. Ze kameleoniseren zodat ze zoveel mogelijk stemmen binnenhalen. Op een calculerende manier passen hun campagne aan. Het maken van extra reclame op tv , YouTube , Facebook en andere social media. Het kost wat geld maar we hoeven (nog) niet bekend te maken wie ons dat schenkt.

Maar een visie waar het met de wereld heen kan en zou moeten is ver te zoeken. Hun toekomst reikt tot de volgende verkiezingen en niet naar de volgende generaties. Zij stellen eigenlijk zichzelf centraal. Niet de mensheid. Niet het dierenrijk. Niet de planeet. Ze praten er wel over. Ze zeggen wel dat ze veel doen. Dat zegt echter niets want hun mantra is economische groei. Maar dat gaat altijd ten koste van de ecologie.

Dat verhaal wordt niet verteld. Niet door de politici. Niet door de media. Het lijkt wel op een pas de deux.

Wordt een ander verhaal wel geaccepteerd. Door de politici. Door de media. Door de mensen. Vergeet niet dat mensen en zeker grote groepen van mensen verbonden en gebonden worden door verhalen. Die verhalen hoeven niet altijd waar te zijn. Of beter gezegd juist.

De bijbel is ook een verhaal. Het beschrijft het geloof van Jesus en God. Maar het zijn niet exacte woorden die hij gebruikt heeft. Naar zijn echte gedachten moeten we min of meer raden. Wat hijzelf aan de mensen vertelde was zijn echte boodschap. Direct , onderling en je kon vragen stellen. Dat noem ik het Jesus Principe.

Dit principe sta ik ook het liefst voor om mijn gedachten , kennis en verhaal uit te dragen. Niet wat de tweede Russische jongedame voorstelde.  Om via You Tube filmpjes en grote Social Media campagne te gaan voeren. Deze website is niet dan meer een internet visite kaartje om je aan het denken te zetten. Om contact te zoeken als je er niet goed uitkomt. En anders ook. Als ik mensen op straat of waar dan ook tegenkom ga ik eerst een gesprek aan. Als er interesse is geef ik wel mijn visite kaartje. Geen getwitter en andere vluchtige media waarin je de dingen niet in hun context kunt plaatsen. Het moet echt , persoonlijk en volledig zijn.

Toen ik dat tegen die tweede Russische jongedame zei kreeg ik dus als reactie terug:  het Jesus Principe dus. Ja zei ik , het Jesus Principe.

De magnetische werking van welvaart en hoe we de migratie stroom kunnen omkeren.

Een pretentieuze titel. Daar ben ik me van bewust. De westerse wereld is voor menigeen de plaats met welvaart. Een plaats waar mensen zicht tot toe voelen aangetrokken om een menswaardig bestaan te kunnen ervaren.

Vraag is dan: Is dat ook zo? Wat is de welvaart daar. Meestal is dat economische welvaart. Geld dus. Betere voorzieningen. Daar lijkt het wel op. Maar die is er niet direct voor een vluchteling. Daarvoor moet je wel aan regels voldoen. Je kunt de illegaliteit in. Werken op welke manier dan ook en geld naar huis sturen. Het is een manier om verbetering in de situatie te vinden. Maar in die illegaliteit zit je bijna altijd in de criminaliteit of er dicht op. Dat kan ik niet echt welvaart noemen.

Welvaart betekent ook dat je geen tot weinig zorgen hebt. In de buurt van je familie kunt zijn. Daar waar je sociale banden zijn begonnen en gegroeid. Een redelijk bestaan kunt opbouwen. Die dingen kunt doen die je leuk vindt en waarbij je anderen kunt helpen. Respect geven en waardering kunt ontvangen. Dat is het soort welvaart waar naar gezocht moet worden.

Niet de welvaart van een groot huis , een auto , nog een auto , een vakantie , nog een vakantie. Materiele zaken zullen er nooit genoeg zijn om rupsje nooit genoeg te vullen. Daar komt geen mooie vlinder uit maar een nooit tevreden consumerende draak.

Dat deze draak bezig is de wereld op te eten is een ander verhaal. Ik wil het nu even hebben over die mooie vlinder. Kunnen we die mooie vlinder niet wat vaker te voorschijn laten komen?En kunnen we daarbij de migratie stroom laten stoppen en misschien wel omdraaien?

Ik denk dat dat kan. Er is al een geweldige kloof tussen arm en rijk. Een manier om die kloof te dichten is een basisinkomen. Je deelt wat van de rijkdom en de laag met armen trek je omhoog. Zij kunnen dan op een menselijke manier zich ontplooien op de plek en in het land waar ze opgegroeid zijn. Initiatieven en of bedrijven beginnen die een echte toevoeging zijn de regio. Een eigen en juist manier van welvaart creeeren. Rekening houdende met hun eigen cultuur

Daarvoor moet de lokale overheid wel de juiste regelgeving maken. Lokale bedrijven moeten de ruimte krijgen boven de multinational zeg maar. Daarbij moet je denken aan een andere manier voor en van belasting heffen. Het gebruik van patentrechten moet anders. Het maken van producten moeten open-source zijn. Handelsovereenkomsten moeten niet alleen vrij maar ook eerlijk zijn. Er moet een echt fair trade , fair profit en fair use systeem neergezet worden.

Als je dat geregeld hebt kun je het basisinkomen verstrekken. Dit zou moeten gebeuren door de budgethouder. In Nederland zou dat de landelijke overheid zijn. Niet de provincie. Niet de gemeente. Dit kan wellicht nog verschuiven Europa. Of zelfs de VN en dus waarschijnlijk het IMF.

Mijn idee is om het IMF gestuurd door de VN daarvoor in te zetten. Als we dat zouden gaan doen kunnen we op basis van een rangschikking in landen een bottom up benadering gaan uitvoeren. Het armste of de armste landen eerst. Dit is ook qua betaalbaarheid de makkelijkste weg. Ook de beste manier om te kijken hoe het echt werkt. Eventuele verbeteringen neem je mee naar de volgende. Zo kun je de mensen in hun eigen land hun geluk laten vinden. Zonder capriolen van vluchten en geld maken in de illegaliteit  en naar huis sturen. Prostitutie in de ruime zin van het woord zeg maar.

De meeste mensen zien ook geen andere uitweg. Daarom kunnen we het ze ook niet kwalijk nemen. We veroordelen ze als gelukzoekers en criminelen. Maar wij creeren deze wereld bewust. Vervolgens kijken we naar elkaar , vermijden elkaar en laten het gebeuren. Als wij het maar goed hebben.

Nu moeten we barrières en grenzen opwerpen om de magnetische werking van de door ons niet gedeelde welvaart af te schermen. Daar staan straks heel heel veel mensen die je niet meer kunt tegenhouden. Het zal escaleren in geweld. Je zult het egoisme van het neo-liberale westerse denken moeten loslaten en gaan delen.

Maar als we gaan omdenken en van de armste landen naar minder arme landen via het basis inkomen een sociaal en humaan magnetisme daar tegenover stellen. Welke kant gaat de mensheid dan bewandelen.

Denk maar even na en denk maar even om. Het zal niet makkelijk zijn maar er zullen veel voordelen uit voortkomen. Een wereld waar Thomas Moore jaloers op zou zijn geweest.

Its time for the move to a better world.

Wereld Economie.

In het Engels is het World Economy. Waarom begin ik daarover. Wel jaarlijks is er een forum hier over. The World Economy Forum. Dit jaar was hij in Davos en daar zijn veel mensen en organisaties die praten over de problematiek in de wereld. En ja problemen zijn er.

Maar de lezers van mijn website beseffen dat ook en weten ook wel hoe ik tegen dingen aankijk. Er is een leuke video op YouTube verschenen die een heleboel zaken op een goede manier benoemt. Die wil ik jullie dan ook graag laten zien. Dus bij deze.

Er worden veel zaken goed benoemd. Belastingen bijvoorbeeld.  Bono mag denken dat hij Jesus is maar dat is een leugen. Multinationals en aandeelhouders , het zijn ook nog mensen met namen en adressen trouwens , lijken alleen maar een zakelijke kant te hebben.

Bill Gates geeft wel wat weg maar zijn vermogen is verdiend door anderen te laten betalen. Hij heeft dus mooie winsten behaald . Maar ook eerlijk zijn belastingen betaald? Zal even door het lijstje van hoofdkantoren in Amsterdam Zuid lopen.

Het gaat ook om de vraag wat er belast moet worden. Is dat voornamelijk werk. Wat er straks misschien niet meer is en in ieder geval veel minder. Of is dat op winst en vermogen. Een fairness principle is hier cruciaal. Ga er zo even verder op in.

Banken verdienen en maken hun geld door luchtbellen te creeren. In de huizenmarkt bijvoorbeeld. Hoge huizen prijzen geeft hun de mogelijkheid geld te maken uit niets en verdienen door een mooie rente.

Maxima promoot namens de IMF microkredieten als de manier om armoede te bestrijden. Toch worden daar rente’s berekend die naar 30% gaan. Dankjewel Maxima. Maar als je eenmaal in de banken wereld gewerkt hebt is de menselijke maat in een financiele winst maat getransformeerd.  Achter een mooie lach verscholen maar monsters kunnen dat ook.

Werk omstandigheden en beloning is ook even in het filmpje genoemd. Die zijn door globalisatie en winst maximalisatie veranderd in een vorm van moderne slavernij. Het bedrijf stelt de eisen. Die eisen worden opgelegd door financiers. Banken en aandeelhouders. Met elkaar zitten ze in een ratrace , ze beginnen er zelfs op te lijken , waar alle middelen geoorloofd zijn. De managers en politici proberen er vanuit bepaalde motieven een soort van menselijke waardigheid aan te geven. Dat er iets goeds gebeurd. Sorry maar dit is gewoon een slecht sprookje. In juiste woorden een nachtmerrie.

Zoals beloofd wil ik nog even en terugkomen op het fairness principle. Als je de sterkste schouder het meeste wil laten dragen moeten we aan vermogen denken. Als je een eerlijke economie nastreeft moet je belastingen op winst en producten gebruiken om het schip de juiste kant op te laten gaan. Groei van de economie , het befaamde “heilige” groei van het nationaal product , moet je loslaten. Het gaat namelijk bijna altijd ten koste van de ecologie. Daar moeten we een goede keuze maken.

De planeet is ons huis. En niet van ons alleen. Goed onderhoud is cruciaal. Geen groei wil niet zeggen dat er niets gebeurd in de economie. Het gaat erom dat we goede dingen doen. Circulair is een van die dingen. Natuurlijke recyclebare grondstoffen gebruiken is er ook weer een van. Producten zijn ook niet altijd tastbaar. Genezing , geluk brengen , kennis delen een goed gevoel geven zijn mooie producten.

Het gaat niet om meer maar het gaat om goed.

 

Vertrouwen.

Een mooi woord. Mensen zien het als iets positiefs. Iemand die je kunt vertrouwen heeft een streepje voor. Je doet het bijna automatisch. Sommige beroepen hebben ook een aanzien van vertrouwen. Ouderen genieten het ook in hoge mate.

Maar voorzichtigheid is geboden. Er zijn mensen en partijen die hier geheel op leven. Maar staan die mensen en instanties ook voor wat ze vertellen. Voegen ze wel de daad bij hun woorden. Of zijn het mooie verhalen.

Verhalen die je graag wilt geloven maar toch niet de werkelijkheid weergeven. Dat vergt wel kennis over de zaken waarover gepraat wordt. Daarvoor moet je wel wat moeite doen. Bijvoorbeeld de mening van iemand of meerdere anderen te vragen.  Het liefst experts. Er mag best wel even kritisch nagedacht worden. Alsof je leven ervan afhangt.

De gedachte van het komt wel goed en het valt allemaal wel mee wordt vaak uitgesproken door politici en bestuurders. Ze komen ook vaak met beloften. En daarna weer excuses. Ze spelen vaak spelletjes over de rug van de burger.

Als de pers er achter komt dat het toch weer niet goed gegaan is volgt er weer een politiek debat. Ja dan pas. Met alle mogelijke nadelen voor hen van dien. Het is niet voor niets dat de overheid met een campagne voor fake news komt. Dat is namelijk wel handig als je het zelf verspreid.

Geloofwaardigheid is een kostbaar iets voor hun en dan zijn vele middelen geoorloofd. De media gebruikt en misbruikt het nieuws ook. Het is voor hun een businessmodel natuurlijk. Slecht nieuws verkoopt nu eenmaal beter. Hun financien zijn niet alleen afhankelijk van reclame spotjes. Er is meer dan dat. Rijke en invloedrijke partijen maken in de media gebruik van hun middelen. Echte onafhankelijkheid is een schaars goed.

Een kritische , scherpe , betrokken en vrije geest is cruciaal. Dan pas zie je echt wat er aan de hand is.

Politiek , het laatste front…

Het woord front suggereert een oorlog. Maar ook bij een gevecht in belangen kun je spreken van een front. Soms heb je meerdere. Maar er is altijd een de laatste.

Andere fronten zijn al min of meer geslecht zijn. En niet de minste. Vakbonden hebben niet veel leden meer. De wil voor arbeiders om zich te verenigen is er haast niet meer. De kracht die ze zouden kunnen ontwikkelen is kan door globalisatie zo weg stromen.

Werk , echt werk , kan zomaar schaars worden. AI kan het zomaar van je overnemen. Wat blijft er straks nog over. Waar gaat het gevecht nu eigenlijk om. Wie zijn de strijdende partijen. Waar is de frontlinie.

De frontlinie slingert zich een beetje tussen allerlei belangen en krachtenvelden door. Hij is lastig duidelijk te omschrijven. Economische belangen. Er leven steeds minder mensen in echte armoede maar de rijken worden steeds rijker. Daar zit dus iets. Economische groei gaat ten koste van ecologie. Daar zit dus weer iets. Een leefbaar klimaat voor iedereen en niet alleen de rijken. Weer een pijnpunt.

Welke partij kan daar een visie en regulatorische structuur in aanbrengen. De ngo’s. Die kunnen iets duidelijk maken. Voor een belang proberen op te komen. Maar meestal is het een deel belang. Welke (dwingende) middelen hebben ze. Ze zijn in ieder geval niet democratisch gekozen. Verder hebben ze ook een business model. Ook een aandachtspunt.

De multinationals , bedrijven en banken bevinden zich aan de andere kant van het front. In ieder geval de rijken die via hun veel geld verdienen. Hun belangen moeten zeker gesteld worden. Hoe doen ze dat. Daar zijn al veel uitspraken over gedaan. Waar en niet waar. Lobbyen , met name in de politiek , is er een die waar is. Media gebruiken is ook een die waar is. Oorlogen , bewust ook nog , creeeren is er ook zo een. Het is een beetje een verdeel en heers politiek die ze bedrijven.

Daarmee zijn we weer terug bij de politiek. Wat is hun rol. Waar ligt eigenlijk hun verplichting. Nemen ze verantwoordelijkheid. Zoja. Voor wie , waarvoor en waarom.

Laat ik even een kleine schets over de politiek geven . De politiek zoals hij in nu Nederland georganiseerd is. Een tweede kamer met kamer leden. Allemaal fulltimers. Een eerste kamer met senatoren. Allemaal parttimers en met nevenfuncties. Er is ook een raad van state met daarin mensen , meestal oud politici , benoemd door de Koning die een adviserende taak hebben. Verder hebben we in de provincie nog de provinciale staten. Alleen het gevormde bestuur , de gedeputeerden , zijn daar fulltimers. De rest is parttime. Hebben we nog de gemeente met een gemeente raad. Hier zijn de wethouders fulltimers maar de raadsleden weer parttimer.

Dan nu even een begin van de beschouwing. Waarom zijn er op deze belangrijke posities zoveel parttimers. Verder zijn ze gekozen en hebben daarvoor geen opleiding nodig. Laat ik het anders stellen. De hoogleraren en echte specialisten zijn hier heel lastig te vinden. Die zitten meer bij het bedrijfsleven of werken bij de universiteit. Politici zijn volks vertegenwoordigers die vast zitten in het keurslijf van hun partij. De partij die zich zelf als de adel van Den Haag beschouwd en niet echt met het volk verbonden is. Het volk mag stemmen maar laten we het niet te gek maken.

Daar zou ik nog aan willen toevoegen dat de multinationals niet landelijk maar internationaal opereren. Als je daar op een goede manier mee wilt omgaan zou je jezelf ook internationaal moeten organiseren. Een onafhankelijk , democratisch en transparant Europa of zelfs wereld verbond. Zoals het er nu voorstaat is het bijna een verloren strijd.

Misschien dat de politiek nog een keer echt gaat nadenken.

Vervolgens wakker wordt en zichzelf opnieuw gaat uitvinden. Zo niet dan zal er een punt van onvrede komen en de gele hesjes zullen niet aan te slepen zijn. De bastille is al eens bestormd. Maar er zijn meer torens in de wereld.

Junglebook , of hoe social media de wereld verwilderd.

De social media is aan het verwilderen.  Je kunt dan aan Geert Wilders denken. Maar ook aan Donald Trump die van tweet naar tweet slingert.

Twitter is een van de vele media. Facebook , Instagram , Whatsapp en meer. Het oog is er vol van. Klik maar even op het oog en dan krijg je de info zoals die op Wikipedia staat.

Het oog is er vaak vol van. Maar de wereld ook. Zoveel informatie. Over alle zaken in de wereld. Ook door iedereen. Maar al gebruikend ook over iedereen. Dit in stilte en het andere in een kakofonie van rumoer. In het begin gezien als een vrije en sociale medium. Maar nu wordt je bestookt door belanghebbenden , aan de hand van je dataprofiel , met producten boodschappen en andere dingen waar ze belang bij hebben. De journalistiek verliest zijn vrijheid ook. Zonder advertenties , het liefst gericht , hebben ze een moeilijk business model. De politiek brengt niet alleen hun verhaal naar iedereen maar zoekt zijn kansen op een eigen podium door targeting via micro profiling op deze media.  Banners van bedrijven schieten door je scherm heen. Of het allemaal waar is , is niet echt relevant. Het gaat immers om je product te plaatsen.

De mens wordt steeds meer urban.  De wereld waar in we leven is vol met social media. En die social media wordt maar drukker en drukker. Maar ook voller en voller. En ook onbetrouwbaar en onbetrouwbaarder. De vele gezichten in het boek van deze social media zijn niet geheel goed meer zichtbaar. Wat mij betreft lijkt het op een grote jungle. Een Jungleboek zeg maar.

Het is de kunst voor ons ieder om een eerlijk en correct beeld van de wereld te krijgen. Om niet in de waan van de dag , en dus volgens het nieuws , te leven. Fake news leren herkennen. Door agenda’s van personen en bedrijven heen kunnen prikken. In staat zijn om de echt belangrijke zaken te kunnen vinden en plaatsen. Aangezien deze zaken langzaam gaan moet je zelf gericht op zoek naar informatie. Er zijn een aantal media die daarin hun best doen. Ik noem maar even de volgende: De Correspondent (website) , Follow The Money (website), Cafe Weltschmerz ( YouTube ). Of lees kritische boeken. Bijvoorbeeld De Groene Illusie , De Crisis Karavaan , Verloren In Wanorde , Bullshit Jobs , Ongeloofwaardig of Feitenkennis. VPRO Tegenlicht is ook interessant.  Daar wordt dieper op zaken ingegaan en in hun context geplaatst. En zelfs dan moet je het volgende in gedachten houden:

Je mag even raden van wie deze uitspraak is. Hij was wel iemand die de tijd en rust nam over de dingen na te denken. Niet vanuit een impuls handelend. Of een primitieve reflex. Maar rustig nadenkend en volgens bepaalde waarden. Laat de stress en chaos voor wat hij is en blijf jezelf. Je echte zelf.

Marrakesh , het pact en waar gaat die nu eigenlijk over.

Marrakesh. Een mooie plaats in Marokko. Een van de punten waar de afstand tussen Europa en Afrika helemaal niet zo groot is. Een land waaruit ook veel Nederlandse burgers afkomstig zijn. Die hier een beter leven tegemoet gingen.

Een leven die daar niet zo makkelijk gerealiseerd kan worden. Daarvoor hun cultuur en soms familie achterlatend. Iedereen zou moeten beseffen dat dat niet zo makkelijk is. De Fries heeft ook nog steeds zijn eigen taal , karakter en manier van leven. De Limburgers is ook nog steeds flamboyant en bourgondisch. Moet je mensen hun afkomst en cultuur laten verloochenen. Kijkende naar de populistische mensen , groeperingen en politici. Ja. En bij een foutje snel terug naar het land van “start” graag. Maar U gaat wel even via de gevangenis. Stigmatiserende verhalen en ideeen over migranten vliegen door de media heen. Vaak kant nog wel rakend. Meestal niet- en onwaar.

Het Marrakesh Pact is een verklaring die een boodschap heeft. Niemand kan jullie vertellen wat die boodschap is. Het is een boodschap waar jezelf een beeld van moet vormen. Dat kan alleen als je hem zelf leest en interpreteert.  Vandaar dat ik het pact maar even toevoeg.

Het Marrakesh Pact

Lees hem zelf. Vorm je eigen oordeel. Volgens je eigen logica. Langs waarden waar jezelf over nagedacht hebt. Zonder het ego van een ander toe te laten. Wat vindt jij belangrijk. Menselijk waarden. Economische motieven. Laat eigen wijsheid een gids voor je zijn en niets anders.