Twee jaar geleden zat ik een trein van St.Petersburg naar Moskou. Ik raakte in gesprek met een tweetal Russische dames. Ja ik was toen al druk bezig met de beweging die op de website te vinden is. Een van de dames sprak haar gedachte uit dat er oorlog uit zou breken. Ook dat de eerste bom op Rusland zou vallen. De vraag was alleen wanneer.

Het idee van haar was gevorm in de besloten beeldvorming van Rusland en de Russische media. Deze media geeft in de Westerse wereld ook een heel verkeerd beeld van Rusland. Het lijkt wel of de media zijn taak om de mensen te informeren op een eerlijke , rustige en perspectief zettende manier verloren heeft.

De media heeft zijn onpartijdige , zelf nadenkende plicht verkocht aan de commerciele zijde van het neo-liberale denken en handelen. Kijk en leescijfers zijn bepalend. Dus ook sensatie en slecht nieuws uitvergrotend. Het is ook niet alleen meer om de reclame erom heen te verkopen. Maar ook partijen die hun steunen in hun bestaan een wederdienst bewijzen.

Het lijkt er soms zelfs op dat ze fake news als echt zien en zelfs de wereld ingooien. Informatie vervuiling denk ik. Er zijn veel mensen die afhaken. Ze weten ook niet meer wat de echte mensen denken. Maar opinie peilingen begrijpen ze heel goed en daar passen ze hun tactiek op aan. Standvastigheid en visie worden dan zomaar doorgestreept. Ze kameleoniseren zodat ze zoveel mogelijk stemmen binnenhalen. Op een calculerende manier passen hun campagne aan. Het maken van extra reclame op tv , YouTube , Facebook en andere social media. Het kost wat geld maar we hoeven (nog) niet bekend te maken wie ons dat schenkt.

Maar een visie waar het met de wereld heen kan en zou moeten is ver te zoeken. Hun toekomst reikt tot de volgende verkiezingen en niet naar de volgende generaties. Zij stellen eigenlijk zichzelf centraal. Niet de mensheid. Niet het dierenrijk. Niet de planeet. Ze praten er wel over. Ze zeggen wel dat ze veel doen. Dat zegt echter niets want hun mantra is economische groei. Maar dat gaat altijd ten koste van de ecologie.

Dat verhaal wordt niet verteld. Niet door de politici. Niet door de media. Het lijkt wel op een pas de deux.

Wordt een ander verhaal wel geaccepteerd. Door de politici. Door de media. Door de mensen. Vergeet niet dat mensen en zeker grote groepen van mensen verbonden en gebonden worden door verhalen. Die verhalen hoeven niet altijd waar te zijn. Of beter gezegd juist.

De bijbel is ook een verhaal. Het beschrijft het geloof van Jesus en God. Maar het zijn niet exacte woorden die hij gebruikt heeft. Naar zijn echte gedachten moeten we min of meer raden. Wat hijzelf aan de mensen vertelde was zijn echte boodschap. Direct , onderling en je kon vragen stellen. Dat noem ik het Jesus Principe.

Dit principe sta ik ook het liefst voor om mijn gedachten , kennis en verhaal uit te dragen. Niet wat de tweede Russische jongedame voorstelde.  Om via You Tube filmpjes en grote Social Media campagne te gaan voeren. Deze website is niet dan meer een internet visite kaartje om je aan het denken te zetten. Om contact te zoeken als je er niet goed uitkomt. En anders ook. Als ik mensen op straat of waar dan ook tegenkom ga ik eerst een gesprek aan. Als er interesse is geef ik wel mijn visite kaartje. Geen getwitter en andere vluchtige media waarin je de dingen niet in hun context kunt plaatsen. Het moet echt , persoonlijk en volledig zijn.

Toen ik dat tegen die tweede Russische jongedame zei kreeg ik dus als reactie terug:  het Jesus Principe dus. Ja zei ik , het Jesus Principe.