Basisinkomen en het voorkomen van een nieuwe Killing Fields.

The Killing Fields. Een film gemaakt over de sociale hervormingen die Pol Pot in Cambodja heeft doorgevoerd. Ten koste van veel. Met name van heel veel mensenlevens. Een mislukt experiment.

We worden nu weer met onze neus op de feiten van een mislukt experiment gedrukt. Eigenlijk zijn het er twee. Waar bij het ene voort vloeit uit het andere. Eerst maar even de spreekwoordelijke trekker aan de orde brengen. Dat is dus het Corona Virus. De vraag of het een vloek of een zegen is vraagt eigenlijk om een Kanteniaans antwoord. Ja en ja. Verwarrend?

Eigenlijk niet. Corona laat zien dat de mens kwetsbaar is. Dat kan erg zijn maar ook inzichten geven. Het eerste inzicht is dus dat de mens en dus ook de mensheid kwetsbaar is. Het tweede inzicht is dat we niet zonder elkaar kunnen om problemen te overwinnen. De mensen moeten elkaar steunen om te kunnen overleven. Het is niet de mens maar de mensheid die bestaanszekerheid kan geven. Het derde inzicht is dat het neo-liberale beleid zijn faillissement heeft laten zien. Het is niet de economie die de mensen redt. De economie eet alleen maar de planeet op. Een paar mensen worden er rijk mee en de rest kijkt lijdzaam toe. Af en toe een fooi houdt ze rustig. Maar het huidige systeem gaat verliezen.

De manier waarop de overheid de bedrijven krampachtig probeert te steunen in deze Corona tijd lijkt op een huismoeder die het servies probeert te grijpen van een vallende tafel maar de stoelen waar de kinderen opzitten rustig in een moeras laat wegzakken.

Het zijn niet de bedrijven maar de mensen die steun nodig hebben. Zij moeten de dagelijkse beslommeringen op een fatsoenlijke manier kunnen afhandelen. De boodschappen kunnen doen. De verwarming aan kunnen zetten. Een droog dak boven hun hoofd hebben. Hun basis voorzieningen moeten gegarandeerd zijn. Dat kan alleen door een Onvoorwaardelijk Basisinkomen.

Wat de overheid nu doet is geld uit de toekomst halen en wanhopig proberen een falend systeem in de lucht te houden. Dit is al de tweede keer dat ze gigantisch veel geld uit de toekomst halen met enorme consequenties. Waar is hun gezonde verstand?

Bedrijven compenseren voor gemiste omzet. Klaarblijkelijk hebben we die bedrijven door omstandigheden niet nodig of misschien wel helemaal niet. Waarom het ene bedrijf wel en het andere niet. Het rechtvaardigheid beginsel wordt eigenlijk met voeten getreden. Onder het mom van we moeten toch wat doen ze eigenlijk geheel stupide dingen. Verzinnen allemaal niet te controleren regels. Geven ze uitstel van betaling terwijl ze weten dat het eigenlijk nooit betaald kan worden. Sommige bedrijven gaan boven andere bedrijven. Bedrijven gaan boven mensen. Werk is belangrijker dan de mens. Wat voor werk? Niet belangrijk. Gemeenten worden eigenlijk aan hun lot overgelaten. Armoede groeit van dag tot dag. Over de hele wereld.

Van de 150 kamer leden is er niet een die opstaat en in opstand komt en de waarheid vertelt. Zien ze het grootte geheel niet? Zitten ze vast in hun eigen denkwijze? Liggen ze aan de ketting van de lobby waarop ze zijn in gegaan?

We worden gevangen gehouden. Er moet nu ook echt iets gebeuren. De gele hesjes waren al een signaal. Wanneer gaan we een goede koers varen? Waarbij de mens centraal staat. Zijn welzijn en welbevinden. Het is tijd om een nieuwe koers te varen.

Wij , The Social Human Movement , willen dat heel graag doen. Niet voor onszelf maar voor jullie en de toekomst. Wie reikt ons de hand? Geef ons jullie steun en stem. Dat kan via onze website maar ook op geef.nl. Bekijk ook even onze filosofie en denk er goed over na. Wellicht stem je straks tijdens de nieuwe 2e Kamer verkiezingen op echte verandering. Op The Social Human Movement.

Dan kunnen we gaan voor die verandering waardoor iedereen gelukkig en blij kan worden. Zijn handen eindelijk weer in de lucht kan steken. Niet alleen vanwege haar vrijheid maar ook om weer echte betekenis te hebben voor anderen.

De Multinational.

Wie is of zijn de multinational? Zijn dat de mensen die ervoor werken? Zijn het de investeerders? Wat doen ze eigenlijk? Voor wie komen ze in actie? Of moet ik zeggen voor wat.

Ze werken volgens het neo-liberale mantra van zoveel mogelijk geld binnen halen tegen de laagste kosten en alle middelen zijn toegestaan. Dat is hun filosofie , mantra en gevangenis.

Ze hebben mensen in hun kantoren aan het werk om uit te vogelen hoe ze dat het beste kunnen bereiken. De gedachte van een bruikbaar product tegen een eerlijke prijs en eerlijke winst en zo weinig mogelijk schade berokkenen aan de omgeving is een denkwijze waar ze zover mogelijk om heen lopen. Ze lokken de slimste heren en vrouwen die er te vinden zijn met veel geld , luxe en zekerheid om op spitsvondige manieren consumptie gedrag te be-invloeden.

Ze wekken ook de indruk dat er zonder subsidies geen kansen zijn op nieuwe productontwikkeling en zaken te veranderen. Ze laten de overheden , landelijk en internationaal , subsidie stromen creëren en (steun) fondsen in stelling brengen. Allemaal financiële middelen waar ze van profiteren en soms volledig van leven. Die financiële middelen zijn betaald door de belasting betaler en dus voornamelijk de hardwerkende burger.

De multinational betaald geen belasting. Ze hebben een locatie in Amsterdam Zuid. Maar dat is gewoon een belasting vrijhaven zoals er vele zijn. Zoals Cook Islands , St. Kitts & Nevis , Singapore , Seychellen , Vanuatu en meer. Allemaal landjes die onder het motto beter een fooi dan niets toch nog wat aan gelden kunnen binnen schrapen. Maar het overgrote deel blijft lekker in de portefeuille van de Multinational en andere handige schurken.

Het leuke is : het is ook nog allemaal legaal. Er mogen gelden weggesluisd worden. Het is allemaal volgens de wet en de regels. Dat wil nog niet zeggen dat het eerlijk is. Maar dat is voor de Multinational ergens aan de andere kant van de horizon. En de politici laten het daar ook want het is de ruif waar zij mede uit eten en hun bestaan eigenlijk op laten draai. Noem maar eens een ex politicus die niet is toegetreden tot de stam van de Multinational. Ze creëren zo hun eigen bestaanszekerheid. Maar het kan en moet ook anders.

In een eerder stuk heb ik geschreven dat de politiek de laatste barricade is tussen de multinational en de burger. Die barricade is min of meer aan het oplossen zal ik maar zeggen. Partijen zijn afhankelijk van funding. En dat wordt ook steeds meer en meer duidelijker. Fantastische publiciteits en reclame campagnes zijn niet mogelijk zonder sponsoring van kapitaal. Eerlijkheid is vaak ver te vinden. Belangen , vaak eigen belang , is alom aanwezig.

Een rechtstreekse benadering om de multinational aan te spreken op zijn verantwoordelijkheid is een mogelijkheid. Laat ze een bijdrage leveren aan een fonds , via bijvoorbeeld UBI-Vault , die ten goede komt aan alle burgers via een basisuitkering en hun daarvoor een keurmerk geven waardoor de burger weet welke multinational het ook met hen goed voorheeft. Het zou kunnen gaan werken. Maar of we daarmee de huidige cultuur binnen de multinational een halt toe kunnen roepen betwijfel ik.

Een cultuur verandering is veel lastiger als we denken. Hebzucht is bijvoorbeeld nog ouder dan de toren van Babylon. Een van de redenen voor hebzucht is schaarste. Laat dat nou net iets zijn wat in de huidige tijd van overvloed (kunstmatig) gecreëerd wordt. Vroeger was er daadwerkelijk schaarste. Dat had vaak met de seizoenen en weersomstandigheden te maken.

Maar de tijd van echte schaarste is al lang achter ons. Er is eten in overvloed. Kijk maar naar obesitas. Het is een van de ergste problemen voor onze gezondheid in de 21e eeuw. Er is genoeg. Het probleem is een eerlijke verdeling. Dat betekend dat we allemaal , mensen en bedrijven , een betere balans moeten vinden tussen het groepsbelang en het individuele belang. Wat dat betreft kunnen we nog veel leren van de Oosterse cultuur.

Daar is de basis in hun leven hun familie , of groep , waarin ze thuis horen. Ze kunnen niet excelleren als er geen steun en samenhorigheid is. Als er tegenvallers zijn hoeven ze hun problemen niet alleen op te lossen. Er wordt voor elkaar gezorgd. Als je excelleert is er ook dankbaarheid en wederkerigheid. Je geeft ook terug. Helpt elkaar. Je laat elkaar niet in de steek.

In de Westerse cultuur , mede geholpen door het christelijke gedachtengoed en het neo liberale denken , is de illusie ontstaan dat het individu , en zijn succesvolle bedrijf , alles aan zichzelf heeft te danken. Er is geen reden om te delen en dankbaarheid te tonen. Wel geef je de illusie dat je geeft om de samenleving. Maar dat is een dun laagje chroom die je laat zien om je markt en vriendschappen in stand te houden. Om je nog verder te kunnen verrijken.

Dat is de noot die gekraakt moet worden. Het gaat namelijk om eerlijk delen tegen een redelijke prijs en niet uit winst bejag.

Mijn gedachte is dat de multinationals niet uit zich zelf die noot gaan kraken. En hun creaties op een eerlijke manier gaan delen. Daar hebben ze de hulp van de burger bij nodig. Een burger die kritisch nadenkt en zegt. Overheid wij hebben recht op een eerlijke verdeling van de welvaart. Bestaanszekerheid ,in de vorm van een basisinkomen , is een mensenrecht die ons gegeven zou moeten zijn. Haal dan ook op een eerlijke manier belasting op bij die multinationals.

Dan heb je wel een overheid voor nodig die zegt: nu gaan jullie belasting betalen en anders is daar het gat van de deur uit. We zijn niet afhankelijk van hen. Wat zij produceren kunnen anderen ook en op een eerlijke manier. Dan geven we anderen de ruimte.

Nu nog een volksvertegenwoordiging die dat gaat uitvoeren. The Social Human Movement wil dat graag voor jullie doen. Maar dan hebben ze wel jullie steun en stem nodig.

De tijden gaan veranderen.

Ik schrijf dit op 4 Mei 2020. De dag van de doden herdenking. Alle Nederlandse oorlogsslachtoffers in de Tweede Wereld Oorlog en erna worden herdacht. Een mooi moment maar niet alle Nederlandse doden zijn oorlogsslachtoffer. In deze Corona tijd wordt dat weer extra duidelijk. Misschien moeten we het woord doden herdenking ook maar veranderen. We zijn eigenlijk oorlogsslachtoffers aan het herdenken. Het is eigenlijk een stil protest tegen oorlog.

Behalve de oorlogsslachtoffers te herdenken zouden we ook moet reflecteren op die onnodige oorlogen. Morgen is het Bevrijdingsdag maar hebben wij oorlogen kunnen uitbannen. Hebben we daar een vaccin voor gevonden. Nee nog niet. En dat gaat ook niet gebeuren als we zo door blijven gaan. Er moet echt structureel iets veranderen. En niet die retorische niet-vernieuwing die de huidige politiek iedere keer naar de burger uitspreekt. Maar echte daadkrachtige en structurele verandering.

We vieren bevrijdingsdag. Maar echte bevrijding voor de mens is de garantie van bestaanszekerheid. Een onvoorwaardelijk basisinkomen dus. Niets minder dan dat.

Maar in de politieke koffiemolen komen ze niet verder dan de mantra van werk en lijkt het maximale een basisbaan. Ze begrijpen niet dat dat een slavernij systeem is waarin de armen arm blijven en het werk doen voor de beter bedeelden. Als je op die manier doorgaat stuur je op revolutie aan. Een oorlog van de burger tegen de overheid.

Het is allemaal heel simpel. Een onvoorwaardelijk basisinkomen is een essentiele voorwaarde voor een eerlijke en goed functionerende maatschappij. Hoe realiseren we dat? Door een herverdeling van rijk en arm. Voor details lees onze filosofie maar. Door je stem te laten horen en jullie giften voor onze campagne voor de 2e Kamer Verkiezingen maak je het mogelijk.

Dus doneer op onze website of op geef.nl. Voor vragen en opmerkingen daag ik jullie uit een mail te sturen. En zodra het straks weer kan ons op te zoeken.

De politiek is te belangrijk om aan de politiek over te laten. De mens staat centraal. Kom in beweging en geef ons jullie stem en kracht.

Gaat Corona een eerlijke en slimme nieuwe economie creeren.

De kansen ervoor zijn er wel degelijk. Maar dan moet er heel wat gebeuren. Het belastingsysteem moet echt een keer anders. Bedrijven vragen weer heel veel steun. Terwijl ze in goede tijden vaak nauwelijks belasting betalen. Bepaald niet eerlijk.

Voor het compenseren van bedrijven gelden heel veel regels en dus ook teleurstellingen. Ook weer niet eerlijk.

Werk behouden is de mantra van de overheid terwijl het werk er nu even gewoon weg niet altijd is. Werk zou niet het mantra moeten zijn maar zekerheid voor de mensen. Daar is het Basisinkomen juist een slimme oplossing voor.

Bedrijven behouden is ook een mantra van de overheid. In een kapitalistisch systeem is het niet verkeerd als er aan de boom geschud wordt en er bedrijven failliet gaan. Bepaalde voorzieningen moet je als overheid in stand houden natuurlijk. Maar ga dan straks een de-privatisering traject in.

En als bedrijven in slechte tijden blijven aankloppen bij de overheid , lees de belasting betaler , laat ze dan in goede tijden ook een eerlijke belasting betalen. Weigeren ze dat dan is het eerlijk om te zeggen: snel wegwezen.

Panden worden door bedrijven gehuurd tegen hoge bedragen. Is het niet verstandig om huurprijzen altijd omzet gerelateerd te laten zijn. Dat is veel eerlijker , motiverender en flexibeler. Geen omzet geen huur dus. En als er geen werk is kan het personeel en de eigenaar rustig terugvallen op zijn basisinkomen. Op deze manier kunnen bedrijven in een soort Corona slaap. Kalm en geduldig wachtend totdat het tijd is om wakker te worden.

Andere optie is die via de e-commerce. Daar heb je geen duur pand in beheer en je afzet markt kan de hele wereld zijn. Maar het kan ook heel lokaal in een goedkope buurtwinkel. Hoe de retail markt er straks uit gaat zien is niet zeker maar de ondernemer gaat voor een slimme oplossing. Be smart is het motto. Of hij een eerlijk speelveld krijgt hangt van de overheid af.

Hoe gaat de horeca de situatie aanpakken? Net zoals de drive-inn van MacDonalds en Kentucky Fried Chicken? Ophalen is het nieuwe uit eten gaan. Als het in de buurt van een park is met genoeg ruimte krijg je wellicht een principe van Our Diner In The Park. Daar heb je wel die 1.5 meter ruimte. Een slimme ober drone doet de rest.

Theaters moeten ook proberen slim te zijn en wellicht rijen leeg laten. Maar ze zouden ook een nieuw soort kaarten in de markt kunnen zetten. Gezamenlijk een theater kanaal invoeren waar mensen online de live voorstelling kunnen volgen. Ook altijd leuk om aan te kunnen bieden als de voorstelling uitverkocht is.

Het is ook een schakel moment voor de consument. Wat heb ik nu eigenlijk echt nodig? Wat waardeer ik het meest? Een nieuw product? Of liever die nieuwe ervaring? De consument , lees ieder mens , komt tot rust maar wel in een beperkte vrijheid. Dan ga je denken. What is key? Maken die mooie nieuwste producten me nu gelukkig of is dat het kopje koffie met je ouders of dat biertje met je vrienden? Alleen wandelen in stilte of met een maatje en een goed gesprek? Je kunt wel trainen maar je niet echt meten met anderen? Daar gaat een antwoord op komen. Ik denk dat dingen ervaren gaat winnen en ondernemers hierop in zouden moeten gaan spelen.

Een nieuwe economie hoeft trouwens ook niet groter te zijn dan de oude economie. Als hij maar eerlijker , schoner en lokaler is. Economie gaat altijd ten koste ecologie. Het moet dus minder en slimmer. Dat de wereld kleiner is geworden is een zegen maar wel in de juiste vorm. Culturen moeten gerespecteerd worden en zelfvoorzienend zijn. Maar het kunnen bezoeken en leren van elkaar is een zegen.

Zoals de luchtvaart industrie op dit moment gedemoniseerd wordt is niet terecht. Op deze manier kunnen straks alleen nog de rijken er gebruik van maken. Terwijl het voor iedereen een zegen en een verrijking is om te reizen. De bijdrage van de lucht vaart aan de vervuiling is ook niet zo groot als geschetst wordt. Je kunt beter kijken wat er aan transportbewegingen van al het verkeer eigenlijk overbodig is. Vooral als je zaken zoveel mogelijk lokaal gaat maken. Melkpoeder sturen naar Afrika? Hebben ze daar geen grasland en koeien.

Voor een eerlijke economie is het cruciaal om ook een eerlijk belasting systeem te hebben. Is die er niet dan is het vrij spel voor de rijken. Zoals het nu dus is. Verrijking van de happy view ten koste van de anderen en de wereld. Belastingparadijzen zijn er in overvloed. Vaak op mooie eilanden in exotische oorden. Eiland landen die geen ruimte hebben voor industrie en weinig grondstoffen. Dan is iedere fooi die ze van de rijken krijgen meegenomen. Maar er zijn ook landen die dat niet nodig hebben en dat ook doen. Dat kan dus anders en eerlijker.

Beter zou het zijn om de bedrijven daar winst belasting te laten betalen waar die winst gemaakt wordt. Namelijk waar ze hun producten verkopen. Ieder land stuurt op basis van de daar gemaakte omzet een rekening aan de diverse bedrijven. Wordt er niet betaald dan volgt een invoerverbod. Als de bedrijven de producten lokaal produceren kun je aan een lager tarief denken. Maar ieder land krijgt dan via een eerlijke belasting zijn deel.

Uit dat deel kunnen landen deels hun burger een bestaanszekerheid geven. Dit zoals staat in de grondrechten en waartoe ze verplicht zijn. Basisinkomen is daar een middel bij uitstek voor.

Om dat te bereiken moet er echter ook een eerlijkere verdeling van rijk en arm plaatsvinden. Het vermogensbelasting mag best wel wat omhoog. Daar zijn diverse eerlijke redenen voor.

Verder mag de inkomens belasting ook wel eerlijker. Onder het eerlijke motto , als je geen waarde toevoegt heb je ook geen recht op een hoge beloning , gaan we een progressief belasting tarief invoeren. Salaris moet eerlijk zijn en omdat je het echt verdient. Lage echte lonen moeten minder belast worden en we gaan een maximale norm handhaven die ruim en eerlijk is maar niet extravagant. Als mensen denken dat het niet genoeg voor hun is verstrekken we graag een nieuw paspoort naar betere oorden.

Er is genoeg te doen. Wie en wat ga jij steunen? Welke stem laat je horen en gelden? Het is een tijd van grote veranderingen. Laten we eerlijke en juiste veranderingen afdwingen.

De drie misketiers , en de economische kanten van Corona.

Een variant op de drie helden van Alexandre Dumas. De helden van vroeger zijn er jammer genoeg niet meer. Anders hadden we wel betere oplossingen voorbij zien komen.

Laat ik jullie even voorstellen aan de nieuwe musketiers , ofwel misketiers , in de regering van de lage landen. Minister Koolmees , Hoekstra en Wiebes.

Meneer Wiebes heeft al verschillende delicate problemen onder zijn hoede gehad en weet de branden nooit te blussen. Na de aardbeving beloftes naar de burger toe heeft hij de ZZP’er in Corona tijden behandeld als volgens het woordenboek. Het is jullie eigen risico. Geen empathie voor de burger dus.

Meneer Hoekstra is een tegenstander van de Eurobonds. Daar kunnen we nog wel in meegaan. Maar als je ergens niet in meegaat moet je de ander wel een reeel en goed alternatief bieden. In Europa moeten we elkaar , de mensen , blijven helpen. Daar wringt echter de schoen. De ECB denkt de Corona crisis op dezelfde manier te kunnen oplossen als de Bankencrisis van 2008. Die Bazooka van Draghi dus.

Het is bewezen dat dat niet werkt. De rijken , investeerders en bankier enzovoorts hebben zich kunnen terugtrekken uit benarde financiele posities door het steunfonds van de ECB. Die dat geld weer verhaald op de belastingbetaler. De kloof tussen rijk en arm is alleen maar vergroot. Daar zal toch door de verantwoordelijke politici een keer heen geprikt moeten worden. Maar dat doet meneer Hoekstra ook niet. Misschien iets te druk met de toeslagen problematiek. Of nog erger hij ziet het niet.

Dan brengt me bij meneer Koolmees. Van de drie misketiers de meest sociale als je naar zijn functie kijkt. In deze tijden zou hij juist een verschil moeten maken tussen mensen en bedrijven. Maar toch gaat hij aan de slag en zet bedrijven en werk op nummer een. Als de bedrijven c.q. economie grotendeels in stand-by is gezet is er niet veel werk meer. Waarom stelt hij niet het personeel en dus de mens centraal??

Mensen voelen de onzekerheid , moeten boodschappen doen , rekeningen voldoen en voelen de pijn. Ze hebben hulp ook snel nodig. De beste , en eigenlijk enige goede , manier van steun is om iedereen een tijdelijk basisinkomen te geven. Cash geld naar de burger en geen fondsen voor de verrijking van de rijken.

Voor de middelkleine en kleine bedrijven moeten we tijdens deze sluimer stand van de economie de rekeningen ook laten vervallen. En als dat niet kan of gebeurd naar ratio van de omzet.

Maar het belangrijkste in deze onzekere tijden is niet de we bedrijven steunen maar de mensen zekerheid geven door een basisinkomen.

Als de economie dan straks weer gaat opstarten weten we ook zeker dat het een economie gaat worden die door de consument , dus burger , bepaald wordt. De bullshit bedrijven die leven op subsidies , fondsen , steun en de marketing van onnodige producten laten we dan hopelijk achter ons.

Rutte Redt.

Op deze mooie zonovergoten vrijdag heeft er een memorabele en toch ook weer eenvoudige actie plaats gevonden. Roland Sassen, Denis Wood en Arjan Takens hebben deze 27ste maart tijd gemaakt om onze premier van advies te dienen. Daarvoor hebben wij een brief bij de post gedaan met daarin ons advies.

In deze onzekere Corona tijden is het verstandig om advies te krijgen en ook te geven. Daarom hebben wij deze brief bij de post gedaan.

Wij willen hem ook graag met jullie delen. Bij deze dan ook de link waar je hem kunt vinden en lezen: https://www.thinsia.com/RutteRedt.pdf

Onze oproep naar jullie is ook om hem goed te lezen. Ook de links in de brief. Ben je het er mee eens en een voorstander print hem dan uit , onderteken hem en stuur de brief per post op naar: Rutte Redt , De Minister-president , Ministerie van Algemene Zaken , Postbus 20001 , 2500 EA Den Haag.

In deze tijden worden veel zaken duidelijk en is het aanbrengen van veranderingen eenvoudiger. Laat je stem dan ook horen door vervolg te geven aan onze actie.

Onze Minister President, Mark Rutte, is onze ultieme volksvertegenwoordiger en zal als we in een echte democratie leven zeker de stem en adviezen van de burgers ter harte nemen.

Wellicht kennen we binnenkort een andere Redder Des Vaderlands. Misschien wel van de wereld.

Corona , zijn duidelijkheid en bijbehorende lessen.

De eerste duidelijkheid die het brengt is dat we kwetsbaar zijn. In een aantal gevallen te kwetsbaar want er bezwijken mensen aan de ziekte.

Er is namelijk nog geen vaccin. Dat wordt meestal pas ontwikkeld als het er is en dan zijn we dus veel te laat. [ Les.1 , Bereid je zo goed mogelijk voor op dingen die je kunt verwachten. ]

Als we alleen aan ons zelf denken , wat in de Westerse wereld gecultiveerd wordt , en niet volledig meedoen om besmetting te voorkomen en als het toch het geval is te isoleren hebben we een enorm probleem. [ Les.2 , Het individu is nooit belangrijker als de groep als we willen overleven.]

Wat is de beste aanpak. Wie kun je daarin vertrouwen. De media? De politicus? De experts? Ik denk het laatste. De rest moet alles doen om het duidelijk te maken en faciliteren. [ Les.3 , Geef de specialisten de ruimte en kracht om snel en adequaat optreden mogelijk te maken ]

De economische impact van een Lock Down en wat daar uit voortvloeit. Het doet je wel weer beseffen wat nu echt belangrijk is en ook waar je zonder kunt. Je consumeert alleen het meest noodzakelijk. Dat is voornamelijk eten en drinken. De rest is helemaal niet zo nodig. WC papier? Is niet nodig als je een toilet douche hebt. Is ook veel hygiënischer. Veel dingen die je wilde aanschaffen stel je uit. Of denk jezelf dat het eigenlijk helemaal niet nodig is. Vrijheid van de kleine vanzelfsprekende dingen worden in een keer heel duidelijk. Het kost niets om even te gaan wandelen. Even met een groepje mensen te praten. [ Les.4 , Belangrijkheid van de dingen wordt duidelijk. ]

De economische groei kunnen we wel even op onze buik schrijven. Bedrijven komen stil te liggen. Sommige producten en diensten zijn erg hard nodig en andere minder en sommige totaal niet. Een mooie gelegenheid om een van aantal takken van industrie afscheid te nemen. Want een krimp van de economie betekend een herstel en groei van de ecologie.

Kijk maar even naar het heldere water in Venetië. Op deze manier krijgt het Akkoord Van Parijs nog een kans. In ieder geval zal er afname zijn van CO2 en ook stikstof. [ Les.4 , Duidelijkheid over de echt noodzakelijke dingen. ]

In tijden van drastische maatregelen vallen er ten aanzien economische activiteiten klappen. Er vallen dingen stil en er worden kosten gemaakt. Lonen die betaald moeten worden. Huren die verschuldigd zijn. Activiteiten moeten worden gecanceld. Dus werk moet worden verricht zonder dat er een betaling voor binnenkomt. Kortom het economische model is niet meer in balans. Er moet geldelijke steun verleend worden. Vraag is dan nog wel aan wie of wat. Aan bedrijven of aan de mensen? [ Les.5 , Wat is eerlijk en wie moet er echt financiële hulp krijgen. ]

Acute nood is er nooit bij bedrijven. Dat zijn entiteiten die bestaan op papier met machines en haar personeel. Die laatste bestaan uit mensen die echt voelen en waarnemen. Dat is in basis ook de enige groep aan wie je noodhulp moet verlenen. De beste manier om dat te doen is dan ook gedurende de noodsituatie hen te voorzien van een basisinkomen. Bedrijven zijn een spons om geld te absorberen en voor zichzelf te houden. Het druppelt echt niet naar beneden. Geef het aan de mensen die de nood echt ervaren. En dan wel op advies van en samen met de experts een tijdelijk en nieuw model laten functioneren. [ Les.6 , Wat is de beste en eenvoudigste manier om hulp te verlenen. ]

In situaties als deze gebeuren er ook leuke en verhelderende dingen die je op basis van technologie eigenlijk al veel eerder had verwacht. Thuiswerken kan in heel veel situaties prima. De manager wordt wellicht wat onrustig. Maar dat komt omdat hij merkt dat hij eigenlijk overbodig is. School gebouwen staan leeg. Leraren zitten echter niet stil en geven les en instructies via internet. Dat kan prima in veel gevallen en moeten we straks ook maar een gewoonte van gaan maken. [ Les.7 , We komen erachter dat veel zaken anders en beter kunnen. ]

Het is voor de vrijheid niet leuk om in deze noodsituatie te komen maar het lijdt wel tot een aantal wijze lessen. Die lessen kunnen we vervolgens gebruiken om onze vrijheid te vergroten en ook weer te beseffen wat echt belangrijk is.

Onze filosofie , ofwel een programma voor de verkiezingen.

Als je de header leest dan denk je wellicht aan politiek. En dat doe ik dus ook. Een manier om veranderingen door te voeren is via de politiek. Er zijn ook andere manieren. Een revolutie. Een natuurramp. Maar dat zijn moeilijk te sturen manieren. Niet echt van fluweel zeg maar.

Via de politiek gaat het via een democratisch proces. Maar de politiek is niet zo democratisch meer als hij ooit was. Het zijn geen volksvertegenwoordigers meer maar partij lakeien. Ze luisteren voornamelijk naar hun eigen bedachte verhaal. En als er al iemand een goed idee heeft denken ze aan de opinie peilingen en hun eigen , veilige en huidige positie. De partijen zijn eigenlijk bang en niet echt toegankelijk. Hierdoor verstoren en kartelliseren ze de democratische politiek.

Daarom is het tijd voor vernieuwing en zullen we de bestaande partijen moeten overslaan en een nieuwe weg inslaan. Dat betekend een nieuwe partij en een nieuwe filosofie. En die wil ik nu aan jullie voorleggen en wel in de volgende film c.q. presentatie. Het betreft een aantal gebieden met op ieder gebied een gedachte in de vorm van een quote/uitspraak. De rest vloeit daaruit voort. Zie het ook als een levend document want in een ware democratie is alles bespreekbaar.

Essentieel deel van de filosofie is vrijheid en sociale gerechtigheid in de vorm van een Onvoorwaardelijk Basisinkomen. Een eerlijke verdeling van arm en rijk is daar een deel van.

Ik ben benieuwd naar jullie mening , ideeën en feedback. Vergeet niet dat we het met zijn allen moeten doen. Als we met zijn allen nu niets doen zijn we ook met zijn allen schuldig.

Borstlap en zijn advies.

En waar gaat het dan over. Het betreft dus werk en hoe we dat in de toekomst kunnen regelen zodat economisch en bestendig is. Er zijn al veel artikelen over geschreven en dat kan ook makkelijk over een rapport als deze. Het betreft namelijk werk en onze relatie daarmee.

Je kunt het rapport lezen op: https://www.rijksoverheid.nl/documenten/rapporten/2020/01/23/rapport-in-wat-voor-land-willen-wij-werken

Het zijn wel een paar pagina’s en er valt een ding op. Het geloof in werk staat centraal. Dat is klaarblijkelijk de zingeving die bij de mens centraal staat. Zonder een baan is de mens verloren. En om iedereen daar mee te plezieren halen we alles uit de kast.

Allerlei coherente maatregelen die over de komende jaren uitgevoerd zou moeten gaan worden. Een basisbaan. Stimuleren van vaste contracten. Flexibel werk minder lang laten duren. De noodzaak hiervan moet ook onderbouwd worden. Een persoonlijk ontwikkeling budget bij iedereen vanaf je geboorte.

Het zijn allemaal dingen die moeilijk te implementeren zijn. Nog moeilijker te controleren. En dat allemaal vanuit een verkeerde perceptie.

Werk staat namelijk niet centraal bij de mens maar zijn welbevinden. Voor dat welbevinden moet hij wel wat doen. Geen honger en dorst , een dak boven je hoofd en mensen om je heen die elkaar helpen en waar je mee leuke activiteiten kunt doen. Als die leuke activiteiten meer tijd inneemt dan elkaar helpen is het helemaal goed.

Waar de gedachte wegkomt dat een baan je gelukkig gaat maken is me een raadsel. Hoeveel leuke banen zijn er? Er zijn wel behoorlijk wel wat bullshit baantjes. Wie bepaald wat leuk is? De overheid of bedrijven die de baantjes gaan creeeren.

Er blijft werk liggen? Als dat belangrijk werk is moet je een goed salaris bieden. Dan is het zo gebeurd. Als dat werk veel voldoening geeft was het al lang gebeurt. Geef de mensen tijd , ruimte en vrijheid dan lossen heel veel problemen zich vanzelf op.

Ga je dingen verplichten en reguleren dan ontstaan er juist problemen. Dat geldt ook voor de basisbaan versus een basisinkomen. Het eerste creëert problemen en het laatste lost ze allemaal op.

Betrouwbare politiek.

Je zou verwachten dat een in een democratie dit altijd het geval zou moeten zijn. Maar het lijkt er bepaald niet op. De burger moet steeds meer zijn best doen om problemen aan te geven. Luisteren de politici nog wel naar wat het volk allemaal overkomt. Wat is de staat van vertrouwen tussen burger en politiek? Wordt er goed gezorgd voor de weide waar wij allemaal in leven?

De toeslagen en de gevolgen daarvan staan nu in de spotlight van het politieke debat. Hoe kon dat gebeuren? Wat is er eigenlijk gebeurd? Hoe heeft dit zo kunnen zijn? Hier kan wel een aantal rapportage’s c.q. boeken aan gewijd worden.

Laat ik even schetsen hoe de politiek er mee omgaat. Een tweetal kamer leden , die ik even niet noem want iedereen kent ze wel , hebben zich als voorvechter op geworpen. Zij vervullen hun rol , van volksvertegenwoordiger , op een prima manier. Als je kijkt hoe de verantwoordelijke politici , de besturende , er mee omgaan kan ik me echter alleen maar verbazen. Hun bestuurlijke onvermogen en de manier waarop ze met het probleem omgaan is bijna stuitend.

De staatssecretaris is door het stof gegaan en deed beloftes die zijn ambtenaren wel gehoord hebben maar niet respectvol naar de slachtoffers hebben uitgevoerd. De eer die hierdoor geschonden werd heeft de staatssecretaris doen besluiten er mee op te houden.

Hierdoor is het probleem even beland op het bord van de minister. Die heeft maar even aangeven dat er meer tijd nodig is om alle betrokkenen schadeloos te stellen. Tevens geeft hij aan dat er geen strafbare feiten in deze zaak bij hem bekend zijn. Dat laatste is een keuring van eigen vlees en daarom niet geloofwaardig. Er komt een onafhankelijk partij die een onderzoek gaat doen om hier verder naar te kijken.

Dat klinkt wellicht goed maar er zijn weinig onafhankelijke en objectieve partijen en geschiedenis heeft geleerd dat ze meer sporen verbergt dan aan het licht brengt. Een strafrechtelijke onderzoek , door de controlerende rechterlijke macht , lijkt me beter dan zomaar een partij.

Dat toeslagen heel lastig zijn om uit te voeren en controleren is een waarheid als een koe. Een goede expert bestuurder had het toeslagen systeem nooit ingevoerd. Maar een politicus heeft geen probleem om een dergelijke maatregel in de maatschappij te brengen.

De cultuur binnen het ministerie wordt ook aangedragen als punt dat moet veranderen. Het moet menselijker en socialer. Maar op dit ministerie staat het geld centraal en dat laat dan de ware aard zien. Binnen het ministerie en ook de regering. De verpakking laat soms wat anders zien maar het draait om geld en bezuinigingen. Niets anders.

Behalve de bij de toeslagen laat de regering ook zijn ware gezicht bij het sociale domein zien. Ze hebben de taken en uitvoering hiervan neergelegd bij de gemeenten. Het budget hebben ze hierbij verlaagd omdat het sprookje van efficiëntie altijd nog steeds werkt in bezuinigingsland. Vele gemeenten staan door financiële problemen in het sociale domein in een bezuinigingsmodus waarbij er van alles uitgehold wordt. Sommigen staan al onder curatele van de provincie en er zullen waarschijnlijk nog veel volgen.

Voor de burger is het handig aan het worden om te kijken welke gemeente de beste voorzieningen voor zijn omstandigheden biedt. De regering heeft zijn zorgplicht naar de burger verzaakt in het voordeel van een fraaie bezuinigingsoperatie. Als ik een burgemeester was had ik alle andere burgemeesters gemobiliseerd en acties gevoerd op het Malieveld. En ook gelijk , net als Urgenda , een rechtszaak aangespannen.

Als er namelijk geen betrouwbaarheid meer is kan een rechterlijke macht een eerlijke uitkomst bieden. Het menselijke klimaat is ook een belangrijke klimaat.